در جهانی که هر روز با سرعتی سرسام‌آور در حرکت است، موسیقی هنوز هم یکی از معدود زبان‌هایی‌ست که بدون نیاز به ترجمه، مستقیماً با احساس انسان سخن می‌گوید.
و رقص، پاسخ طبیعی بدن به این زبان جهانی‌ست.

در دنیای آهنگ و رقص، تنها یک قانون وجود دارد:
وقتی موسیقی آغاز شد، توقف نکن.

فرقی نمی‌کند چقدر حرفه‌ای باشی یا حرکاتت چقدر دقیق باشد.
مهم آن است که اجازه دهی ریتم، تو را با خود ببرد.
رقص، فرصتی‌ست برای رهایی از محدودیت‌ها، برای بیان احساساتی که در کلمات نمی‌گنجند.

موسیقی نمی‌پرسد که چه کسی هستی یا در چه شرایطی به سر می‌بری.
تنها کافی‌ست شنیده شود،
و بدن، بی‌تکلف، به آن پاسخ دهد.

گاهی لازم نیست بیش از حد فکر کرد؛
کافی‌ست به ریتم گوش سپرد
و اجازه داد که لحظه، خود مسیر را نشان دهد.